Anneler günü için biraz gecikmiş bir yazı olacak ama olsun. Nasıl olsa hergün anneler günü değil mi? :) Anne demek, sebepsizce sevmek, karşılıksız fedakarlık yapmak, kendi iyiliğinden ödün verip evlatlarını düşünmek, çocuğu hastalandığında üzülmek ve iyileşmesi için elinden geleni yapmak, çocuklarının her zaman iyiliğini düşünmek demek.
Annelik içgüdüsel bir duygu fakat babalık öyle değil. Babalık, sonradan kazanılan duygular olurken, annelik çocuğu olmadığı halde başkasının çocuklarına dahi annelik yapabilecek kadar yüce bir duygu.
Bir de kendi öz çocuğuysa o yüce duygu katlanarak artar ve anne meydana gelir. Annelerimiz bizi gerçekten ve canından çok seven, bizim için herşeyin en iyisini düşünen kadındır. Yerini kimse alamaz fakat bazı anneler de var ki kendi öz evladını diri diri toprağa gömen, doğar doğmaz öldüren canilerdir onlar.
Anne sıfatına asla yakışmayan insancıkları ayrı tutarak, tüm annelerin ve evladı anne hasretiyle yanıp tutuşan çocukların hayatta olmayan annelerine de sonsuz rahmet diliyorum, onların da anneler gününü kutluyorum.
Onlar üzülmemeyi ve mutlu olmayı hakediyorlar...
Anneler Gününüz Kutlu & Mutlu Olsun!
<3
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder